شهید ابوالفضل شاهی ای ملت پشت سر این رهبر بزرگ حرکت کنید به فرمان رهبر باشید و پشت جبهه را گرم نگه دارید.

نام و نام خانوادگی: ابوالفضل شاهی

نام پدر: ماشاءاله

تاریخ ولادت: 1350/6/15

تاریخ شهادت: 1366/12/24

محل شهادت: حلبچه

محل دفن: گلزار شهدای راوند

 گوشه‌ای از زندگینامه شهید والامقام ابوالفضل شاهی

ابوالفضل در سال 1350 در خانواده‌ای مذهبی و عاشق ولایت چشم به جهان گشود. وقتی به دنیا آمد پدرش به خدمت سربازی اعزام شد. علت نامگذاری او به خاطر خدمت پدر بزرگوارش در هیئت حضرت ابوالفضل(ع) بود. ابوالفضل همیشه همراه پدرش در مسجد و مراسم مذهبی شرکت می‌کرد. او عاشق خدمت به اسلام بود؛ از این رو وقتی به سن 15 سالگی رسید با دست بردن در شناسنامه خود موفق شد به آموزش نظامی در اصفهان اعزام شود.

در عملیات کربلای 5 شرکت کرد و در شب عملیات از ناحیه پای چپ مجروح شد و با این وجود یک اسیر عراقی را به پشت جبهه آورد. بعد از دوماه که بهبودی نسبی پیدا کرد بلافاصله خودش را به جبهه رساند.

شهید شاهی همچنین در منطقه کردستان شرکت کرد؛ در شب عملیات پیشروی‌های زیادی داشتند تا اینکه فرمانده گردان چند نفر داوطلب می‌خواهد که بروند و یک قبضه توپ ضدهوایی عراقی‌ها را بیاورند و ابوالفضل اولین داوطلبی است که اعلام آمادگی می‌کند. او به همراه چهار نفر عازم منطقه مورد نظر می‌شود و مشغول آوردن توپ ضدهوایی می‌شوند که ناگهان یک مین زیر پای یکی از رزمندگان منفجر می‌شود و او به همراه سه نفر از رزمندگان در آنجا به شهادت می‌رسند. پیکر پاک ایشان در تاریخ دوم فروردین‌ماه 1367 به دیار خود بازگشت. روحش شاد!

وصیت‌نامه برادر رزمنده شهید ابوالفضل شاهی راوندی

به نام الله پاسدار حرمت خون شهیدان و در هم کوبنده ظالمان و با درود و سلام بر دوازدهمین ستاره درخشان آسمان ولایت و امامت حضرت حجت بن الحسین العسکری مهدی (عج) و با سلام خدمت فرزند زهرا فرمانده کل قوا رهبر کبیر انقلاب اسلامی حضرت امام خمینی و نائب رهبری ... و با سلام بر تمامی شهدا؛ این شاهدان شهد بقاء و درود و صبر فراوان برای خانوده‌های شهدا، مفقودین، اسراء و سلام و درود بر تمامی جیوش الهی – رزمندگان زاهد و به حقیقت پیوسته و با سلام بر ملت سلحشور و انقلابی، ملت سلحشور: فرزندی بودم در کنار پدر و مادر، بزرگ شده مکتب تشیع. آن روزی که توان فهمیدن را داشتم، عشق و علاقه‌ام نسبت به خاندان تشیع به خصوص حسین بن علی(ع) در همان دوران کودکی در من تجلی یافت؛ هنگامی که دستان کوچکم برای سینه زدن در عزاداری حسین(ع) بر تن ناقابلم می‌خورد دلم یاد حسین کرده بود.

آری! گم گشته‌ای را از دست داده بودم که فراغ آن را می‌کشیدم تا اینکه خداوند تبارک و تعالی عنایتی به بنده گنهکارش نمود و لیاقت رفتن به سوی راهی که نور و منور است، حق و حقیقت است، شهد و شهادت است، میعادگاه عاشقان و تجلی‌گاه ایمان و دانشگاه انسان‌سازی است؛ محلی که ملائکه افتخار می‌کنند، محلی که روزهایی نه چندان دور جایگاهی برای پیامبر بود، برای آن پیامبری که با اهل ظلم جنگید، محلی بود که در آن مولای متقیان با منافقان کوردل به نبرد برخواست و بالاخره سرزمین کربلائی یعنی جبهه را به من عطا نمود، آنچنان کربلائی که زنده می‌کند کربلای حسین(ع) را یارانی در آنجا می‌جنگند که حماسه سازان حسینی‌اند. پس ای مردم آگاه باشید که اگر واقعا خدا را نه برای پرستیدنش بلکه برای خواستنش می‌خواهید معرفت به این جنگ و نبرد و شهداء و امام و ملت پیدا کنید که اگر غفلت کنید هیچ چیز نخواهید داشت.

آری! هر کس در حکومت عدل، خود را در فشار ببیند و بر علیه ظلم بر نخیزد فشار ظلم و ظالم بر او بیشتر خواهد شد و اکنون نوری که در تاریکی شب در ظلماتی که چشم‌های ما انسان‌ها این نور را درک نمی‌کند ظهور کرد قدر این نور را بدانید.

و اما پیامم به ملت شهید پرور، من کوچکتر و فقیرتر از آن هستم که پیامی به شما یاوران حسین زمان بدهم. بدانید که دنیا محل گذر است و همه باید از این دنیا رخت بر بندیم و هیچ ظالمی در جهان پایدار نمانده است. پس ای ملت پشت سر این رهبر بزرگ حرکت کنید که اگر راه سعادت می‌خواهید بسم الله و اگر می‌خواهید در برابر خون شهیدان این وارستگان از دنیا، سرافراز باشید به فرمان رهبر باشید و پشت جبهه را گرم نگه دارید.

در پایان وصیتی به خانواده‌ام دارم. پدر و مادر گرامی! اگر چه فرزند ایده‌آلی برای شما نبودم از شما می‌خواهم که حلالم کنید و زینب‌وار رفتار کنید. امامتان را تنها نگذارید.

دلا! این عالم فانی به یک ارزن نمی‌ارزد	به دنیا آمدن بر زحمت رفتن نمی‌ارزد
اگر صد سال در دنیا شراب زندگی نوشی	به آن یک لحظه تلخی جان کندن نمی‌ارزد

خداوند به همه ملت ایران تقوا و احساس مسئولیت کردن، و به معلولین صبر عنایت بفرما!

والسلام علیکم و رحمة الله و برکاته

خدایا، خدایا تا انقلاب مهدی خمینی را نگهدار

شهید ابوالفضل شاهی