حاج اصغر شبیه شهید حسن باقری بود. وقتی به منطقه آمد جایگاه و درجهای
نداشت. از صفر شروع کرد. از کارهای سطح پایین تدارکات و پشتیبانی. بعد کم
کم لیاقت و استعداد خودش را نشان داد و جایگاهش بالا و بالاتر رفت تا این
اواخر که هم مسؤولیت پشتیبانی را به عهده داشت و هم فرمانده تیپ و لشگر
بود. وقتی هم به جایگاه بزرگی رسیده بود اصلا علاقه نداشت که اسمی ازش
باشد. خیلی پستها به او پیشنهاد شد اما نپذیرفت. در همان زمان فرماندهی
هم هر کاری که از دستش برمیآمد انجام میداد. حتی شبها برای یگان آشپزی
میکرد.