یکبار
صحبت از شهید و شهادت شد. عباس می گفت ما کجا و شهدای جنگ کجا. آنها از
لحظه شهادتشان خبر داشتند. بعد حرف جالبی زد و گفت این همه شبکه های
ماهواره ای و اینترنت و شبکه های اجتماعی فضای شهر را پر کرد ه اند، اما
خودمان باید دیندار باشیم. اینکه توانستیم دیندار بمانیم یعنی به مرز شهادت
رسیدیم و شهیدیم. پس باید مراقب باشیم ایمانمان را از دست ندهیم. برایم
جالب بود عباس همان کلام امام علی(ع) را می گفت که «پاداش مجاهد شهید، برتر
از عفیف پاکدامنی نیست که قدرت بر گناه دارد اما آلوده دامن نمی گردد.»
عباس هم با تأسی و اشاره به این کلام مولا مثال می زد و می گفت اگر بخواهیم
خودمان را به شهدا نزدیک کنیم کافی است در فضای مجازی، نگاه ها، غیبت،
تهمت و همه اینها را رعایت کنیم و این چیز پیچیده ای نیست. عباس توصیه می
کرد قانون هفت ساعت را فراموش نکنیم. ما بنده ایم و گاهی پیش می آید تندی و
غیبت کنیم و تهمتی بزنیم اما خدا هفت ساعت اجازه داد انسان توبه کند. عباس
می گفت: علیرضا قانون هفت ساعت یادت باشد. به فرموده امام معصوم هر جا
اشتباه کردیم خدا اجازه داده سریع بگوییم استغفرالله. این قانون هفت ساعت
خیلی گره گشاست.
گفتگو با برادر شهید مدافع حرم عباس دانشگر:
اینکه توانستیم دیندار بمانیم یعنی به مرز شهادت رسیدیم و شهیدیم.پس باید مراقب باشیم