همیشه گوش به زنگ حرف حضرت آقا بود، میگفت ما باید ببینیم در مسائل ریز و درشت آقا چه میگویند
سید فردی بسیار با تقوا، منظم و فعال ،خندهرو، متواضع، اجتماعی و حساس روی اعتقاداتش بود .همیشه گره از مشکلات دوستانش باز می کرد، در عوض از آنها میخواست که برای شهادتش دعا کنند.
سید جانباز شیمیایی بود و بیشتر فصل سرما را در بیمارستان سپری میکرد و به گونهای میشد که حتی نمیتوانست حرف بزند و مجبور بود همه حرفهایش را بر روی برگه بنویسد تا اینکه به پیادهروی اربعین رفت و کمی حالش بهتر شد. به نظرم امام حسین(ع) شفایش داده بود