پدر شهید پاشاپوردر خصوص پسرش می گوید : «اصغر همیشه وقتشناس بود و
انقلابی عمل میکرد. به یاد دارم که در عاشورای سال ۱۳۸۸ وقتی همراه با
دسته زنجیرزنان به هیأت برگشتیم متوجه شدم که پسرم به همراه تعدادی از هیأتیها نیستند. با پرسوجو از اینو آن
فهمیدم که به قصد مقابله با حرمتشکنان عزای اباعبدالله الحسین(ع)
رفتهاند». او آهی میکشد و به صحبتهایش ادامه میدهد: «نهتنها پشیمان
نیستم بلکه خوشحالم که پسرم در راه
دفاع از حریم اهلبیت(ع) به شهادت رسیده و عاقبتبهخیر شده است. اصغر
دلداده خاندان عصمت و طهارت(ع) بود و نمیتوانست بیتفاوت بماند. اگر رهبر
اجازه بدهد من هم آماده جهاد هستم تا پرچم بر زمین نماند».