آقایی می‌گفت: - البته بنده خود آن آقا را ندیدم، بلکه دیگران برای بنده نقل کردند- که در حرم کاظمین شخصی به صورت جوان بیست و یک ساله در کنار من نماز می‌خواند. همین قدر فهمیدم که در مدت کم و کوتاه، نمازهای زیادی را با طمأنینه خواند و در تمام قنوت‌ها «عَجّل فرجه» گفت و اسم خودش را هم برد!
بله، حضرت غایب عجل الله تعالی فرجه الشریف همه این بلاها را که بر سر اهل ایمان وارد می‌شود، می‌بیند. لذا مهموم و مغموم است. ولی ما با دنیای خودمان هم مخالفیم و دست از تکلیف برمی‌داریم و از بیگانه تبری نمی‌جوییم!
غافل از اینکه یک نان خالی که حضرت حجت عجل الله تعالی فرجه الشریف به ملت می‌دهد، برای دوام و بقا و سلامت ما بهتر از زعفران‌های ایرانی است که از دست بیگانه‌ها به ما می‌رسد! مضافاً بر این: چه کسی می‌گوید که در حکومت آن حضرت همیشه نان خالی است؟!